Τα τελευταία χρόνια, το ενδιαφέρον για την καλλιέργεια και τη συντήρηση παλαιών και μερικές φορές ξεχασμένων ποικιλιών φρούτων και λαχανικών έχει αυξηθεί πάρα πολύ.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ, οι κηπουροί επιδιώκουν ενεργά να καλλιεργήσουν σπάνια και μοναδικά φυτά από το παρελθόν.
Ένας από τους πιο συναρπαστικούς λόγους για αυτήν την επανάσταση είναι η ενθάρρυνση της ποικιλομορφίας στις φυτεύσεις κήπων.
Πολλά οπωροφόρα δέντρα, όπως η ροδακινιά της αμπέλου, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα αγαπημένων της παλιάς εποχής που επαναφέρονται από μια νέα γενιά κηπουρών.
Τι είναι τα ροδάκινα αμπελώνα, που ονομάζονται επίσης ροδάκινα αίματος ή ινδικά ροδάκινα αίματος;
Τα θαμνώδη ροδάκινα που έφεραν στο Μεξικό από τους Ισπανούς έγιναν γρήγορα μια καλλιέργεια που καλλιεργήθηκε από πολλές ιθαγενείς φυλές της Αμερικής.
Βραβευμένο για τις υψηλές του αποδόσεις, αυτό το υπέροχο ροδάκινο με βαθύ κόκκινο σάρκα είναι τραγανό και ιδανικό για χρήση σε κονσερβοποίηση, μαρμελάδες, φρέσκο φαγητό και τουρσί.
Επιπλέον, η ανθεκτικότητά του και η ανθεκτικότητά του στις ασθένειες έχουν κάνει αυτή την ποικιλία ροδάκινου βασικό στοιχείο στους οικιακούς οπωρώνες για δεκαετίες.
Συχνά αποκαλείται αμπελοροδάκινο επειδή το ροδάκινο ωριμάζει τον Σεπτέμβριο, ταυτόχρονα με τα τσαμπιά των σταφυλιών και βρίσκουμε αυτό το είδος δέντρου στα αμπέλια, οι αμπελουργοί το χρησιμοποιούσαν για να εντοπίσουν τις προσβολές του ωιδίου για τη θεραπεία της ασθένειας. νωρίς και αποτρέψτε την εξάπλωσή του σε όλο το οικόπεδο.
Με την πάροδο του χρόνου, η εμπορευματοποίηση της παραγωγής φρούτων έχει κάνει αυτή την ποικιλία κάτι σπάνιο.
Πώς να καλλιεργήσετε ροδακινιές αμπελώνων:
Διατηρώντας τα κουκούτσια ροδάκινων με αίμα στην άμμο όλο το χειμώνα, μπορείτε στη συνέχεια να τα φυτέψετε την επόμενη άνοιξη. Αφήστε σας να κλέψετε νέα σπορόφυτα ροδάκινου.
Ωστόσο, οι καρποί μπορεί μερικές φορές να είναι λίγο διαφορετικοί από την αρχική ροδακινιά αλλά από την προσωπική μου εμπειρία, λειτουργεί πολύ καλά!
Όπως πολλά οπωροφόρα δέντρα, αυτές οι ροδακινιές έχουν πολλές απαιτήσεις για να ευδοκιμήσουν. Τα ροδάκινα με αίμα απαιτούν τουλάχιστον 750 έως 900 ώρες ψύξης για την παραγωγή καρπών. Αυτή η απαίτηση κάνει τα φυτά ανθεκτικά σε πολλές περιοχές της Γαλλίας.
Δεδομένου ότι αυτές οι ροδακινιές αναφέρονται ως αυτογόνιμες, η φύτευσή τους δεν απαιτεί πρόσθετο επικονιαστή.
Ωστόσο, προτείνεται ότι τα φυτά είναι καλύτερα ικανά να παράγουν μια άφθονη συγκομιδή αμπελοροδακινιάς όταν ένα συμβατό δέντρο επικονιαστή έχει φυτευτεί κοντά.
Το πρώτο βήμα για την καλλιέργεια αυτού του τύπου ροδάκινου είναι ο εντοπισμός των δενδρυλλίων σε φυτώρια.
Ωστόσο, λόγω της δημοτικότητας των νέων ποικιλιών, οι καλλιεργητές είναι απίθανο να μπορέσουν να βρουν αυτό το φυτό σε τοπικά φυτώρια και κέντρα κήπου.
Ευτυχώς, αυτά τα οπωροφόρα δέντρα μπορούν να βρεθούν συχνά από διαδικτυακούς πωλητές φυτών.
Κατά την παραγγελία, η αγορά μόνο από αξιόπιστες πηγές θα εξασφαλίσει ότι έχετε τις καλύτερες πιθανότητες να λάβετε μια υγιή, απαλλαγμένη από ασθένειες ροδακινιά.
Επιλέξτε μια καλά στραγγιζόμενη τοποθεσία φύτευσης σε ηλιοφάνεια.
Μουλιάστε τις ρίζες της νεαρής ροδακινιάς σε νερό για λίγες ώρες πριν τη φύτευση.
Σκάψτε μια τρύπα περίπου διπλάσια και τόσο βαθιά όσο η ρίζα του φυτού.
Γεμίστε τον λάκκο φύτευσης με χώμα και καλύψτε τις ρίζες, προσέχοντας να μην καλύψετε το στέμμα του δέντρου.
Για τη φροντίδα του δέντρου, ακολουθήστε τις σωστές διαδικασίες κλαδέματος κάθε εποχή για να ρυθμίσετε την ανάπτυξη των φυτών και την παραγωγή καρπών.
